Prof. Cevat Akşit, Mehmed Zahid Kotku rh. a.'in eski talebelerinden..
Gençliğinde çok yakınında olmuş.
1980'li yıllarda İskenderpaşa Camii'nde, merhum Prof. Esad Coşan Hoca'nın bulunmadığı zamanlarda pazar günü ikindi namazı sonrasında Ramuz el-Ehadis dersi de yapardı.
Oradan bir aşinalığımız var.
Mehmed Zahid Efendi'nin halifesi olarak şeyhlik icazetinin bulunduğunu iddia ettiği söyleniyordu. Bunu kabul etmeyenlere göre icazeti salt Ramuz okutma icazetiydi.
İcazeti var veya yok, fakat şeyhlik yapmıyor diye biliyordum.
Yapıyormuş.. 2000'li yılların sonu veya 2010'lu yılların başında duydum.
Bir "cemaat"inin ve müritlerinin olduğunu da Kayseri'de bulunduğum dönemde (2013-15) fark ettim.
*
Şeyh, âlim, kanaat önderi vs. diye bilinen ve örnek alınan, birilerini peşinden "takipçi, talebe" vs. diye sürükleyen kişilerin söz ve davranışlarına herkesten fazla dikkat etmeleri gerekiyor.
Çünkü insanlar onlara bakarak "Şu caizmiş, bu da yapılabilirmiş, böyle de konuşulabilirmiş" diyebiliyorlar.
Bu, yanlış bir ön kabul, fakat insanların durumu bu.. "Hocanın dediğini yap, yaptığını yapma" sözü de buradan geliyor. Hoca, ilminin gereğini hayatına tam aktaramıyor olabilir, fakat "gerçek" hoca, her halükârda doğruyu söyler, söylemek durumundadır.
Evet, örnek alınan, peşinden gidilen, "cemaat, grup" sahibi kanaat önderi taifesinin hal ve hareketlerine herkesten fazla dikkat etmesi gerekiyor.
O yüzdendir ki İmam Şatıbî, el-Muvafakat'ta, örnek alınan alimler için mekruhların haram hükmünde olduğunu söylüyor.
*
İşte bu Cevat Akşit, Atatürk hakkında şöyle konuşmuş:
"Evet İslam'da kabir yapmak yok. Sadece büyük zatlar için gelecek nesillere örnek olur diye zararı yok. Onun için Mustafa Kemal Paşa'ya anıt kabir yapılmış. Minnet borcumuz var. Gâvura boyun eğmek dinen zillettir. Haramdır müslümana zillet. Çok büyük adamlara, çok büyük adamlara, gelecek nesillere örnek olsun, hatırlasın diye.. Mustafa Kemal'den bahsettim, zillete düşmüşüz, gâvura esir olmuşuz, haram. Şeyhülislamını, evliyasını, dinsizini, dinsiz var Atatürk'ün etrafında, ilericisini gericisini buluşturmuş, yumruk yapmış milleti vurmuş, ve denize dökmüş Yunan'ı. Bu akıl onun, minnet borcumuz olduğu için ona anıt kabir yaptık, böyle olalım diye. Evet, Mevlana'yı da anıyoruz, örnek diye. Evet efendim biz büyük adamları böyle anarız örnek oldukları için gelecek nesilleri uyarsınlar diye."
Evet, Cevat Akşit büyük saçmalamış.
Merhum Prof. Esad Coşan'ın varisinin söylemlerindeki ipe sapa gelmez savruluşları görünce, Gümüşhanevî Dergâhı'nın Mustafa Feyzi Tekirdağî k. s. kolunun irşad hizmeti belki Cevat Akşit vasıtasıyla devam eder diye düşünüyordum, yanılmışım.
*
Lafa, "İslam'da kabir yapmak yok" diye başlamış.
Yanlış!..
Kabir yapmak yok değil, mutantan kabir yapmak yok.. Türbe (anıt kabir, abide mezar) yapmak hiç yok.
"Sadece büyük zatlar için gelecek nesillere örnek olur diye zararı yok"muşmuş..
Bu bir fetva, bir içtihat oluyor.. Peki nasslardan delili, temeli?.. O yok..
Temeli var da, işkembe..
Normalde zaten kimse, bir ölü için durduk yere anıt mezar yapmaz, onu büyük bildiği için yapar..
Sen, İslam'da büyük mezar yapmak caizdir desen de bugünkünden farklı bir manzara ortaya çıkmaz.
Hatta, "Hali vakti yerinde olanların, ölüleri için görkemli mezar yapması farzdır, vaciptir" desen, müslüman olduğunu söyleyen bazı insanların zekât vermeyişi, namaz kılmayışı gibi, çoğu kimse bunu yapmaz. Gene bugünküne benzer bir tablo ortaya çıkar.
Gümüşhanevî k. s., Ehl-i Sünnet İtikadı adlı kitabında bid'atçilikten bahsederken "en büyük on bid'at"ı sayıyor, ve bunlardan biri türbeler..
"Sıradan müslümanın kızı hırsızlık yaparsa elini keselim, Kureyş'in büyüklerinden birinin kızı hırsızlık yaparsa elini kesmeyelim.."
Böylesi bir imtiyazlı büyüklük ya da büyüklük imtiyazı İslam'da yok.
*
Mustafa Kemal'e minnet borcuna gelince..
Diyelim ki gerçekten var.. İslam'a göre ölüye minnet borcu ona saray gibi mezar yapmakla ödenmez.
Bu, putperestlere (firavunlara, nemrutlara) özgü bir minnet borcu ödeme yöntemidir.
Mustafa Kemal'in büyüklüğüne gelince.. Büyüklük izafî birşeydir..
Sülün Osman da büyüktü, büyük dolandırıcıydı.. Tamam Mustafa Kemal büyüktü, fakat ne bakımdan büyüktü?
Allahu Teala'ya minnet/şükür borcunu ödeme bakımından büyük müydü?
Allahu Teala'nın kitabına ve Rasulü'ne (sallallahu aleyhi ve sellem) bağlılık bakımından büyük müydü?
Bu müslüman milletin kendisine verdiği desteğin dindarlığından kaynaklandığını bilerek Türk'ün müslümanlığına olan minnet borcunu ödeme bakımından büyük müydü?
Evet, sorulması gereken sorular bunlar..
Cevat Akşit gerçekten büyük konuşmuş.. Büyük saçmalamış..
"... Kebürat kelimeten tahrucu min efvâhihim..." ("Ağızlarından çıkan söz ne büyük oldu!") (Kehf, 18/5)
*
Gâvura boyun eğmeye gelince..
Bu bazen barış masasında da olur.
Olmayacak tavizler verirsin, bu, bir boyun eğmedir.
Lozan, bu açıdan (tarihçiler tarafından) ciddi bir biçimde gözden geçirilmesi gereken bir anlaşmadır.
Zillet sadece esaretle, kölelikle, hapislikle olmaz, bazen bir efendi, bir ağa, bir bey düşmanının kapısında ücret karşılığında yanaşma olur, hizmetçi hale gelir, böylece zillete düşer.
Şu Avrupa, NATO vs. kapısındaki halimize bir bakalım ve soralım: Zillet nereye düşer usta, izzet nereye?
Hadîs şöyle: "Mü'minin izzeti istiğnasıdır."
Avrupa'ya "Cehenneme kadar yolun var" dersin, böylece aziz olursun, kapısında bekleyip "Bizi de yanınıza alın" dediğin zaman sende izzet yok demektir.
Üzerinde sadece peştemali, üstünde dam olarak sadece fıçısı bulunan yok yoksul, aç açıkta bir Diyojen de olsan, dünyanın hakimlerine "Gölge etme, başka ihsan istemez" diyebildiğin zaman aziz olan sensindir.
*
Söylenecek çok şey var, fakat anlayan için bu kadarı kâfidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder