SELANİKLİ İNGİLİZ APARATI DİKTATÖRÜN FAİLİ MALUMLARINDAN DEMOKRATİK FAİLİ MEÇHULLERE...

 

Prof. Dr. İbrahim Canan, “Hadis Külliyatı: Kütüb-i Sitte Tercüme ve Şerhi” adlı eserinin “Fitneler, Hevalar ve İhtilaflar Bölümü”nde “Fitnenin Vasıfları” başlığı altında şunları söylüyor:

Buraya kadar kaydettiğimiz hadislerde, muhtelif fitnelerin vasıfları dağınık olarak zikredilmiştir. Ancak, bunların birkısım açıklamalarla birlikte sistemli olarak topluca zikrinde fayda umuyoruz. (…)

1-Fitne Yavaş Gelişir: Yer yer temas ettiğimiz üzere, fitne içtimâî bir hadisedir. Hiçbir içtimâî hâdise fevrî ve ani bir şekilde zuhur etmez. Belli bir gelişme devresinden geçtikten, belli bir vetireyi takip ettikten sonra ortaya çıkar. (…)

4767 numarada kaydettiğimiz hadis bu söylediğimizi te'yid eder. Mevzubahs olan rivayete göre, Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), fitnenin gelişmesini şöyle açıklar: "Fitne insanların kalbine (birden atılmaz), hasır misali çöp çöp konur, örülür. Hangi kalbe bundan içirilse (yani ferdin istek ve iradesi ile tam bir şekilde girerse, bulaşırsa,) onda siyah bir nokta hasıl olur. Hangi kalp de bunu reddederse onda beyaz bir leke hasıl olur.”

Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), fitnenin amillerinden olan "emanetin [eminliğin, güvenilirliğin, verilen söze sadakatin, “yalan, hile ve aldatmadan kaçınma”nın] kalkışı" ile alâkalı bir açıklamasında, kalpteki bu tedricî değişmeyi daha vazıh bir üslubla tekrar ele alır ve bazı temsillerle zihinlere yerleştirmeye çalışır. Huzeyfe'nin naklettiği bu rivayet Buharî ve Müslim'in ittifak ettiği hadislerdendir. Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) buyurur ki: 

"Emanet (din duygusu, adalet, emniyet) insanların kalplerinin derinliklerine iner (fıtrî olarak onlarda vardır). Sonra Kur'an ve sünnetten aldıkları bilgilerle bunu beslerler, kuvvetlendirirler. Emanetin kaldırılmasına gelince, (bu da yavaş yavaş olur, şöyle ki:) Kişi uyur (fesada bulaşma nispetinde emanet(ten bir miktarı) kalbinden alınır. Öyle ki, emanetin yeri, rengi uçmuş bir yanık izi gibi küçük bir lekeye döner. Kişi bir kere daha uyur, (cemaatten geri kalan da) alınır. Bu sefer geride, senin ayağının üzerinden yuvarlanan kor taneciğinin hasıl ettiği kabarcık gibi bir iz kalır. Bu kabarcık nasıl ki boştur, sana te'sir etmeden söner gider, (aynen öyle de emanetten kalan iz de yaşayışa hiç bir tesir icra etmez). Böylece insanlar alışveriş (ve günlük yaşayışlarına) gitmek üzere müşkil bir günün) sabahına erişirler. Hemen hemen hiç kimse emaneti eda etmez (dinin istediği şekilde yaşamaz). (Zamanla iyiler o kadar azalır ki) parmakla gösterilmeye başlanır ve ‘Falanca yerde emin bir adam varmış’ denir. Bir kimse lehinde ‘Ne akıllı, ne nezaketli, ne civanmert kişi’ diye medh ü sena edilir de o adamın kalbinde hardal tanesi kadar iman bulunmaz."

*

Günümüzde bu hadîste belirtilen durumlar yaşanıyor.. Birbirlerini hırsızlıkla ya da ihanetle suçlayan gruplara bakınız, birbirlerinden çok fazla bir farklarının bulunmadığını, “emanet”ten sıyrılıp çıkma alanında yarışmakta olduklarını görürsünüz.

Mesela şu Cevheri Güven, bir rüşvet olayını açığa çıkardığını ve kendisine de rüşvet teklif edildiğini söylüyor, şımarık bir üslupla övünerek “Bizim fiyatımız yok, bizi satın alamazsınız” diyor. Mesele sadece senin satın alınman değil, böyle bir pazarlığa girişip rüşvet aldığında, ardındaki Fethullahçı Takiyye Örgütü’nü ve de ona destek vermekte olan Batılı istihbarat teşkilatlarını, gizli servisleri “satmış” olursun..

Bunu senin yanına bırakırlar mı?!

Senin böyle bir pazarlığa girişebilmen için, size, sadece seni değil, FETÖ’yü ve Batılı istihbarat teşkilatlarını da satın almaya yetecek bir meblağ ödenmesi gerekir.

Sorun işte bu.. Borçlu ve ekonomisi zayıf Türkiye’nin, Batılı istihbarat teşkilatlarını satın almaya, onları buna razı etmeye yetecek parası yok.

*

Her neyse.. Biz Prof. Canan’ı dinlemeye devam edelim:

2- Fitne Bir Kere Çıktı mı Sonu Gelmez: … Hadislerin beyanından anlaşıldığına göre, herhangi bir yerde, herhangi bir sebeple ne çeşitten olursa olsun bir fitne çıktı mı artık onun açtığı yara bir daha kapanmayacaktır. (…)

3- Giren Çıkamaz: Birkısım hadisler, mü'mini fitneye karşı uyarma vazifesini yapmak için, onun ölümü aratacak kadar kötülüğünü ortaya koyarken, bir de, bir girenin bir daha çıkamayacağı yönünün bulunduğunu belirtmektedir. (…)

4- Fitne, Fikrî Gruplaşmadır: Bazı hadislerden Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'in ümmetin dikkatini çekmeye çalıştığı büyük fitnelerin dine zıt olan fikrî cereyanlar sebebiyle ortaya çıkacağı anlaşılmaktadır. Burada "dine zıt" kaydını bilhassa tebarüz ettirmek isteriz. Zîra, gayesi Allah'ın rızasını tahsil, hedefi dine hizmet, sünneti ihya olan ve davranışlarında, düşüncelerinde Kur'an ve sünnetin düsturlarından ayrılmayan bir kısım dinî gruplaşmalar her devirde olagelmiştir ve olacaktır da. Hak mezhepler, hak tarikatlar bu söylediğimize misaldir.

Burada Prof. Canan’ın sözlerinin arasına girelim.

Günümüzde icat edilen modernist tarihselcilik "mezheb"i gibi (İslam’ı Batılıların ve Batıcı yerli-milli rejimlerin heva ve hevesleri doğrultusunda güncellemeye çalışan) "ilahiyatçı soytarılıkları", dini laiklik (siyasal dinsizlik) yararına istismar edilebilecek hale getirme, ecnebilerin ve onların yerli acentalarının hizmetine sunma gayesi taşımaktadır.

Tarikatların da büyük bölümü “derin”lerin güdümüne girmiş durumdadır.

*

Prof. Canan’ın sözlerine dönelim:

5- Yalan Artar: … Yüzde doksanı yalana dayanan günümüz siyasî hayatının hakiki değerlendirmesini mü'minlerin isabetle yapabilmesi için Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ın bu ikazına da muhtacız. Zîra hemen hemen yalan ve iftira üzerine oturtulmuş olan günümüz siyasetinin girmediği Müslüman aile kalmamıştır. (…)

Hz. Peygamberin kıyamet fitnesi zuhur ettiği zaman artacağını haber verdiği "herc"in ne olduğu sorulunca, İbnu Mes'ud'dan gelen bir rivayette Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) şu cevabı vermiştir: "el-Katlu ve'l-kizbu", yani "artacak olan herc'ten maksad haksız yere adam öldürmek ve yalan söylemektir."

Burada da bir ara verelim..

Günümüzde istihbarat teşkilatları, hizmet ettikleri rejimin bekası için muhaliflerin kalemini kolayca kırabilmekte, trafik kazası ve zehirleme gibi yöntemlerle katledebilmektedirler.

Yalan, hile ve aldatma ise, bu gizli servislerin algı operasyonu, psikolojk savaş vs. gibi yaldızlı adlar altında meslekî yeterlilik, üstün zekâ ve görev bilinci olarak görüp ödüllendirdikleri faziletler haline gelmiş durumda.

Merd-i Kıptî’nin şecaati hesabı..

*

Devam ediyor Prof. Canan:

6- Gerçeklerin İstismarı: … Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), bu noktayı, ümmeti için en ziyade korktuğu üç şeyden birini "Kur'an-ı Kerim'i bilen münafık" olarak ifade ederek tebarüz ettirir. Bu hususu işleyen muhtelif hadislerden biri şöyledir: 

"Ben ümmetim için ne mü'minden ne de müşrikten korkarım. Zîra mü'mini, onun imanı kötülük yapmaktan alıkoyar, müşriği de küfrü durdurur [İslam aleyhtarı sözlerinin etkisi olmaz]. Fakat bütün korkum, âlim olan münafıktandır. Hoşunuza gidecek, te'yid edeceğiniz şeyleri söylerler, size [ümmete] zarar verecek işler yaparlar." 

… günümüze kadar devam eden bütün fitne hareketleri din sloganlarla ortaya çıkmışlardır. Kur'an'ı inkâr değil istedikleri şekilde te'vil ederek cahilleri aldatmışlardır. …

7- Herkes Kendi Görüşünü Beğenir: … 4758 numaralı hadiste geçtiği üzere, Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) … bilhassa rey sahiplerinin sadece kendi reylerinden (görüşlerinden) hoşlanmasını (yani -ulemanın açıklamasıyla- Kitap, sünnet ve icma tarikiyle gelen hükümlere bakmaksızın, Sahabe ve Tabiin gibi selef-i salihine uymayı terkederek, kendi hevasına göre hüküm yürütmesini) de zikreder.

Prof. Canan’ın sözlerine ilave olarak şunu söyleyelim: Kişilik ve karakter bakımından zayıf, kendi geri zekâsını beğenme bakımından kavî (laik rejim beslemesi) modernist ve tarihselci ilahiyat haşeratının durumu bu..

*

Prof. Canan açıklamalarını şöyle sürdürüyor:

8- Cehalet Artar: … "Kıyametten önce gelecek fitne devrinde ilim gider, cehalet gelir..."

9- Şaşkınlık: … fitnenin vasıflarından biri olarak hakla batılı tefrik [ayırt] ettirmeyecek umumî bir şaşkınlığa dikkat çekilmesi, o sırada yaşanacak şartların ağırlığını vurgulamayı gaye edinmiş olmalıdır. Söylediğimiz gibi bu şaşkınlık, bu mefluciyata [zihinsel felce] fitnenin, insanın iradesini elinden alan bir baskı ve korku gücüne sahip disiplinli bir teşkilat eliyle yürütülmesinden midir, yoksa büyük güce sahip propaganda merkezlerinin efkâr-ı umumiyeyi iğfal etmesinden [kamuoyunu aldatmasından] midir kesin bir şey söylenemez. …

10- Din-Sultan Ayrılığı: İslam dini, dünya işleriyle ahiret işlerini birbirinden ayrı mütalaa etmez. Mü'minin beşerî hayatını ilgilendiren her şey, aynı zamanda dini de ilgilendirir. Bu sebeple şu ameller dinî, şu ameller gayr-ı dinî denemez. Fıkıh kitaplar mü'minin amellerini dinî ameller - dünyevî ameller diye ayırmaz; ibadat, muamelat vs. şeklinde ayırır ve muamelât zımnında zikrettiği ticaret, ziraat, nikah gibi meseleleri de, ibadat zımnında zikrettiği namaz, oruç gibi meselelerle aynı değerde dinî kabul eder. Zîra hepsi hususunda İlahî emirler, İlahî ölçüler gelmiştir. …

Bu dünya-ahiret ayrılmazlığının sonucu olarak İslam'da devlet reisliği müessesesi aynı zamanda dinî reisliği de temsil eder. Devlet reislerinin dinin tatbikatına müteallik vazife ve mesuliyetlerden [dinin uygulanmasıyla ilgili görev ve sorumluluklardan] kendilerini uzak tutmaları din açısından bir fitne olarak değerlendirilmiştir. Nitekim Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), bir hadiste şöyle buyurur:

"İhsan ihsanlık vasfını korudukça kabul edin. Fakat bu, dine karşı rüşvet mahiyetini alınca reddedin, almayın. (Maalesef) bunu terketmeyeceksiniz. Dine karşı rüşveti terketmekten sizi alıkoyan şey korku ve fakirliktir. Haberiniz olsun, iman çarkı (ilelebed) dönecektir. Bu çark her nerede dönüyorsa Allah'ın kitabına uygun olarak dönderin. Haberiniz olsun sultan [sulta, devlet, devlet otoritesi] ve Kitap [Kur’an] birbirinden ayrılacaktır. Sakın sakın siz Kitap'tan ayrılmayın. Haberiniz olsun başınıza öyleleri reis (emir, devlet başkanı) olarak geçecek ki, (kendileri için hükmettiklerini sizin için hükmetmeyecekler), onlara itaat etseniz sizi dalalet ve sapıklığa atarlar, itaat etmeyip isyan etseniz, sizi öldürürler."

Cemaatten bazıları sordu. "Ey Allah'ın Resûlü! Pekâla ne yapalım?"

Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm): " İsa'nın ümmeti gibi yapın. Onlar, ateşe atıldılar, testerelerle biçildiler (fakat dinlerinden dönmediler). Allah'ın taati uğruna ölmek, Allah'a isyan içinde yaşamaktan daha hayırlıdır."

*

Bu hadîs, tam da Cumhuriyet Türkiyesi’ni anlatıyor.

Laiklik, yani devletin Kitap’tan ayrılması, en büyük fitnedir.

Nasıl İsrailoğulları Firavun’la imtihan olundularsa, Türkiye Müslümanları da Selanikli Mustafa ile ve laiklik fitnesiyle imtihan olundular.

Bakara Suresi’nin 217’nci ayetinde geçen “Fitne, adam öldürmeden daha büyüktür” (Ve’l-fitnetü ekberü mine’l-katli) hükmü çerçevesinde düşünülürse laikliğin cinayetten de büyük bir zulüm olduğunu kabul etmek gerekir.

Çünkü bu fitne, işlenen diğer cinayetlerin de başlıca nedenidir.

Mesela, (aldığı Atatürk soyadıyla, sanki geçmişte yaşamış olanlar da dahil olmak üzere bütün Türkler’in anasını, ebesini, ninesini görmüş gibi herkese babalık taslayan, bütün milleti kendisinin karşısında “nesebi gayri sahih” çocuk derekesine düşüren) İngiliz anahtarı Selanikli Mustafa, bu laiklik fitnesinin sadece şapka faslı için bir sürü insanı astırdı.

Sadece şapka için.. Yahudi fötrü için..

Fitne, katilden, öldürmeden daha büyüktür, çünkü ölüm herkesin er geç yaşayacağı birşeydir. İnsanların dinsizleşmesine neden olan laiklik fitnesi ise, ahirette sonsuz azaba neden olabilmektedir.

*

Müfessirler, ayette geçen fitne kavramını açıklarken, fitneyi, insanların İslam’ı eksiksiz ve doğru bir şekilde öğrenip yaşamalarına, imanlarının gereğini açıkça dile getirmelerine izin verilmemesi olarak açıklamışlardır.

İşte bu, günümüz Türkiye’sinin manzarasıdır.

Camide bile cuma hutbesinde Şeriat’ten söz edilemiyor.

Bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı, basit bir memur, milletvekili vs. olma durumunda Atatürk ilke ve inkılapları adı verilen İngiliz ilke ve inkılaplarına bağlılık yemini etmek zorunda.

Bunun İslam’a aykırı olduğunu söyleme ve itirazda bulunma hakkı ise yok..

Orada, din ve vicdan hürriyeti balonu büyük bir gürültüyle patlıyor.

Vatandaşlık hakları elinden kayıp gidiyor. Bir serf, bir parya, bir köle haline geliyor.

*

Modernist-tarihselci ilahiyat hanzolarından bazılarının “Hz. Peygamber’in Kur’an dışında mucizesi yoktur” dediklerine şahit oluyoruz.

Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem’in yukarıda aktardığımız hadîsi gibi hadîslerin hepsi mucizedir.

Rasulullah s.a.s. olacakları birebir haber vermiş bulunuyor.

Mesela “ihsan” meselesi..

"İhsan ihsanlık vasfını korudukça kabul edin. Fakat bu, dine karşı rüşvet mahiyetini alınca reddedin, almayın” buyuruyor.

İşte, bugünkü laik rejim tam da bunu yapıyor.

Muhalif gördüğü isimleri, özellikle de kanaat önderi konumundaki cemaat liderlerini birtakım “ihsan”larla satın alıyor.

Şunun vakfına bilmem nereyi ucuza kiralıyor, filana bilmem ne ihalesini veriyor, karşılığında “din”ini alıp bozuk para gibi harcıyor.

Bazen de, size bir memuriyet, bir makam mevki, milletvekilliği, müşavirlik vs. sunuyor, sonra da onun karşılığı olarak “rejim güzellemesi” yapmanızı istiyorlar.

Bunu yapmadığınız zaman da gelsin maaşınızı kırpıp kesmeler, tenzil-i rütbeler, mobingler, tuzaklar, soruşturmalar, görev yeri değişiklikleri..

*

Rasulullah s.a.s., sözlerini, “(Maalesef) bunu terketmeyeceksiniz. Dine karşı rüşveti terketmekten sizi alıkoyan şey korku ve fakirliktir” diyerek sürdürüyor.

Korku.. 

Ve fakirlik..

Sopa ve havuç.. 

Batılıların tabiriyle “carrot and stick”.

Korku faslına, size telefon edip, işkence yaptıkları insanların feryatlarını dinletmeleri de, takip-taciz de dahildir.

Fakirlik ise, şayet viran olmayasıca hanede evlad ü iyal varsa, çok daha zordur.

Küçük çocukları bulunduğu halde, cebinde yavan ekmek alacak parası bile kalmayan, faturayı ödeyemediği için suyu kesilen bir babanın ıstırabını, bunu yaşamayan hiç kimse anlayamaz.

*

Rasulullah s.a.s. sözlerini “Haberiniz olsun başınıza öyleleri reis (emir, devlet başkanı) olarak geçecek ki, (kendileri için hükmettiklerini sizin için hükmetmeyecekler), onlara itaat etseniz sizi dalalet ve sapıklığa atarlar, itaat etmeyip isyan etseniz, sizi öldürürler."

Bu durum, bütün İslam tarihinde herhalde “kemal” seviyesine Selanikli Mustafa zamanında ulaştı.

Selanikli’nin peşine düşenler dalalet ve sapıklığı satın aldılar.

Şeyh Said gibi açıkça isyan edenler, ayrıca mesela şapka giyme emri gibi emirlerine itaat etmeyenler öldürüldü.

Bu tip emirlerine itaat etmeyen bazı alimler çareyi evlerine kapanıp hiç dışarıya çıkmamakta buldular.

Ancak, böyle davranan sadece Selanikli Mustafa değildi, İslam dünyasının şurasında burasında (onun kadar tekemmül edemeyip “kemal” mertebesine ulaşamasalar da) benzer cinayetler işleyenler oldu.

Türkiye’de sonraki dönemlerde Selanikli’nin yerüstü cinayet faaliyetleri yavaş yavaş yeraltına kaydı.

Selanikli’nin faili malumları, faili meçhule dönüştü: 

Kaybolmalar, hapiste ölmeler, trafik kazaları, zehirlenmeler vs. vs. …

*

Rasulullah s.a.s. sözlerini şöyle noktalıyor:

“Allah'ın taati uğruna ölmek, Allah'a isyan içinde yaşamaktan daha hayırlıdır."

KÂFİR OLDUĞUNU BİLMEYEN KÂFİRLER CENNETİ: TÜRKİYE CUMHURİYETİ

 

Cemaat konulu yazılarda, hadîs-i şerîflerde kast edilen cemaatin, (başında İslam halifesinin bulunduğu) ümmet devleti olduğunu delilleriyle açıklamıştık.

Türkiye’de cemaat diye adlandırılan gruplar, önceki yazılarda atıfta bulunduğumuz “Huzeyfe (r. a.) hadîsi”nde “fırka” olarak adlandırılmaktadır. (Sadece o cemadaat değil, günümüzdeki partiler, hareketler ve ırk esaslı devletler de fırka durumundadır.) 

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem, Müslümanlar’ın cemaatinin (yani Şeriat’in hakim olduğu, başında halifenin bulunduğu İslam devletinin) mevcut olmaması halinde bütün fırkalardan uzaklaşılmasını tavsiye etmiştir.. 

Yalnızlık ve mahrumiyet yüzünden ağaç kökünü kemirmek zorunda kalınsa bile..

İşte, fırkalardan değil fakat böyle bir cemaatten (yani İslam devletinden, ki Ehl-i Sünnet ve Cemaat tabiriyle kast edilen cemaattir) ayrılan kişi cahiliye ölümü üzere ölür.

*

Prof. Dr. İbrahim Canan’ın “Hadis Külliyatı: Kütüb-i Sitte Tercüme ve Şerhi” adlı eserinde şu satırlar yer alıyor:

7. (4667)- El-Hâris el-Eş'arî (radıyallahu anh) anlatıyor: 

"Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:

"Allah Teâla hazretleri, Yahya İbnu Zekeriyya aleyhimâsselam'a, beş kelime söyleyip bunlarla amel etmesini ve onlarla amel etmelerini Benî İsrail'e de söylemesini emir buyurdu. (…)

Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) (buraya hikayeyi tamamlayarak) dedi ki:

"Ben de size beş şeyi emrediyorum: Allah onları bana emretti. Dinlemek, itaat etmek, cihâd, hicret ve cemaat. Zira, kim cemaatten bir karışçık ayrılırsa boynundaki İslâm bağını çıkarıp atmıştır, geri dönen hariç. Kim de cahiliye davası güderse o cehennem molozlarından biridir!"

Bir adam: "Ey Allah'ın Resulü! O kimse namazını kılar, orucunu tutar idiyse (yine mi cehennemlik)?" diye sordu. Aleyhisselâtu vesselâm:

"Evet, namaz kılsa, oruç tutsa da! Ey Allah'ın kulları! Sizi Müslümanlar, mü'minler diye tesmiye eden Allah'ın çağrısı ile çağırın!" buyurdular." [Tirmizî, Emsâl 3, (2867).]

Bu hadîs gösteriyor ki, bir adamın namaz kılıp oruç tutması; itikadının bozuk olması, cahiliye (küfür, şirk) ideolojilerini benimsemesi durumunda fayda vermez.. 

Cehennem molozudur..

Cahiliye davası (daveti, çağrısı) nedir?

Kısaca İslam dışı (Şeriat’e aykırı) her hareket, düşünce ve ideolojidir.

Mesela laiklik (siyasal dinsizlik) ideolojisi.. 

Adına milliyetçilik denilen ırkçılık (Türkçülük, Kürtçülük, Arapçılık vs.)..

*

Son zamanlarda yaşanan Şeyh Said tartışmaları sırasında bazıları, Şeyh’i yargılayan sözde hakimlerden birinin ona yönelttiği bir soruyu dillerine dolamışlardı: “Camiler açık değil mi?” filan demiş..

Camilerin açık olması yetmez.. Memlekette cahiliye davası hakim hale getirilmişse, buna razı olan herkes cehennem molozudur.

Razı olmayanlara gelince..

Buna, (bir hadîste belirtildiği üzere) gücü yeten eliyle, yetmeyen diliyle, ona da gücü yeteyen kalbiyle karşı koyar, muhalefet eder.

Kalbiyle razı olan cehennem molozudur.. 

Cehennem için rezervasyon yaptırmış, gayya kuyusuna giden tren için bilet alıp yer ayırtmıştır.

Hiç camiden çıkmasa, beş vakit namazını aksatmasa, orucunu tutsa da..

Ne yazık ki bizim memleketimiz, böyle namazlı abdestli, oruçlu umreli cehennem molozları bakımından gayet zengin..

Bazıları bu moloz bolluğuna “ülkemizin zenginliği” diyorlar.

*

Yukarıda geçen hadîs, cihadı emrediyor.

Günümüzde bu cihad emri, Fethullahçı Takiyye Örgütü başta olmak üzere, küresel ya da yerli-milli laik (siyasal dinsiz) düzenlere entegre olmuş (kendilerini cemaat diye adlandıran cemadat durumundaki) fırkaların hatırlamak istemedikleri, devri geçmiş kabul ettikleri bir ibadet..

Bazıları da cihad deyince hemen şunu söylüyorlar: Cihadı sen kendi kafandan yapamazsın, devlet yapar.

Peki, devlet laikse, siyasal dinsizse, din işleri ile devlet işlerini birbirinden ayırma iddiasını ya da davasını (Ki, cahiliye davasıdır) benimsemişse ne olacaktır?

Şöyle bir komedi ortaya çıkacaktır: Yaşarken mücahid (cihatçı) olmasına izin verilmeyen insanlar, laik (siyasal dinsiz) devlet için ölünce (Nasıl oluyorsa?) şehit kabul edileceklerdir. 

*

Prof. Canan, yukarıya aldığımız hadisi aktardıktan sonra “Açıklama” başlığı altında şunları söylüyor:

“2- Hicretten murad, fetihten önce ise Mekke'den Medine'ye göçtür. Fetihten sonra ise dâr-ı küfürden dâr-ı İslam'a, dâr-ı bid'a'dan darı'ssünneye [bid’atler ülkesinden Sünnet/Şeriat ülkesine], masiyetten tevbeye intikaldir. Nitekim bir hadiste: "Muhacir, Allah'ın yasakladığı şeyden hicret edendir" buyrulmuştur.

“3- … Hadis, cemaate uymanın ve onlardan ayrılmanın mü'minlerde bulunması gereken temel vasıflardan biri olduğunu, cemaati terketmenin de cahiliye huylarından biri olduğunu ilan etmektedir. Nitekim bir başka hadiste Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm): "Kim elini itaatten çekerse, kıyamet günü hüccetsiz olarak Allah'a kavuşur. Kim de boynunda bey'at olmadığı halde ölürse, cahiliye ölümü ile olmüş olur."

Evet, cemaat, siyasal biatın (bey’atın) olduğu yerde söz konusudur.

Bey’at, siyasal bir olaydır.

Fethullahçı Takiyye Örgütü, işte bu siyasallığı reddettiği, Siyasal İslam’a (İslamcılığa) savaş açtığı için sapık bir harekettir. (Siyasal İslam konusunda FETÖ ile aynı çizgide yer alan yerli-milli cemadat da aynı durumda.)

(FETÖ’cüler başlarına gelenden ibret alıp tevbe etmeleri gerekirken Siyasal İslam adı altında İslamî hakikatlere savaş açıyorlar.. AK Partililer dinciymiş de dindar değillermiş de, dincilik kötüymüş de dindarlık iyiymiş de.. Batılı yahudi-hristiyan hamilerine yaranmak için kamuflajlı dinsizlik ve İslam düşmanlığı yapıyorlar.. Din, AK Partililerin tekelinde mi, akılsızlar?.. Onların dinciliği yanlışsa sen doğru dinci/İslamcı ol!.. Onları bahane ederek küfür ve nifak kusma!.. Bu sapıklar bu halleriyle bir de Allahu Teala’dan yardım umuyorlar.)

Ancak, bunların sapıklıklarının miladı 17-25 Aralık ya da 15 Temmuz değil.

Fethullah’ın 28 Şubat öncesindeki dalavereleri için tevil kılıfı uydurulabilseydi bile, maskesi 28 Şubat’ta düşmüştü.

28 Şubat’tan sonra da onlarla birlikte yol alan, ayrılıp tavır koymak için devlet tarafından hedefe konulmalarını bekleyen (İslam alimi görünümlü) dünyaperest ilahiyatçıların hiçbir mazereti yoktur.

Dinî bilgisi yetersiz olanları bir dereceye kadar mazur görmek mümkün, fakat ilahiyatçı dünyaperestler için hiçbir mazeret kapısı yok.

*

Prof. Canan’ın sözlerine dönelim:

“4- Sadedinde olduğumuz hadiste geçen cahiliye çağrısı tabirini, bu son hadisin ışığında cahiliye sünnetiyle [geleneği, göreneği, adeti, töresi, kanunu, yasası] diye ıtlakı üzere açıklamak gerekir. Çünkü yapılan çağrı cahiliye devrinin sünnetinedir.

“İkinci bir yoruma göre, da'va, dua, yani çağırma, nida etme demektir. Mana şu olur: "Kim Müslüman olduğu halde, cahiliye devrinin nidası (yani çağırma üslubuyla) çağıracak olursa..." demektir. Yani, cahiliye devrinde, bir kimseye hasmı galebe çalınca, avazı çıktığı kadar yüksek bir sesle "Yâ âl-i fülân!" [falan oğulları, Türk oğlu, Kürt oğlu vs.] diye bağırırdı. Artık bu sesi işiten kavmine mensup kimseler, asabiyetin sevki ve cehaletleri sebebiyle, zalim veya mazlum olduğuna bakmaksızın onun yardımına koşarlardı.”

*

Prof. Canan’ın kitabında naklettiği bir başka hadîs şöyle:

17. (4789)- Abdurrahman İbnu Abdi'l-Ka'be anlatıyor:

"Mescide girmiştim. Abdullah İbnu Amr İbni'l-As (radıyallahu anhümâ)'yı gördüm, Ka'be'nin gölgesinde oturuyordu. Ka'be'nin gölgesinde birçok kimse ona müteveccih olarak oturmuştu. Ben de ona doğru oturdum. Şunu anlattı:

"Bir seferde Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)'la beraberdik. Bir yerde konakladık. Kimimiz çadırını tamir ediyor, kimimiz yerini düzlüyor, kimimiz hayvanlarını güdüyordu. Derken Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ın münadisi [anonsçusu, ilan görevlisi] seslendi: "es-Salatu câmia: Haydin namaza!" Resulullah'a gittik, yanında toplandık. Şöyle buyurdular:

"Benden önce her peygamber, ümmeti için hayır bildiği şeyi onlara öğretmekle mükellef idi. Onlar için şer bildiği şeyden de onları inzar etmesi (korkutması) gerekli idi. Bilesiniz, şu ümmetinizin afiyeti önce gelenler hakkında kesin kılınmıştır. Sonrakiler belaya ve kötü addedeceğiniz bir kısım hallere maruz kalacaklardır. Birbirini takip eden fitneler gelecek. Mü'min: "Bu fitne helakimdir" diyecek. Sonra bu kalkacak, başka bir fitne gelecek. "Helakim işte bundan, işte bundan" diyecek. Öyleyse, kim ateşten uzak kalmayı ve cennete girmeyi dilerse, Allah'a ve ahiret gününe inanır olduğu halde ölümü karşılasın. İnsanlara, onların kendisine nasıl muamele etmelerini dilerse öyle muamelede bulunsun. Kim bir imama biat edip samimiyetle sadakat sözü vermiş ise, elinden geldikçe ona itaat etsin. Bir başkası gelip, önceki ile münazaaya girişecek olursa sonradan çıkanın boynunu uçurun.”

"Ravi (Abdurrahman) der ki: "Abdullah İbnu Amr'a yanaştım ve:

"Allah aşkına söyle. Bu anlattıklarını bizzat kendin Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)'dan işittin mi?" dedim. Sorum üzerine eliyle kulak ve kalbini tutarak:

"Evet kulaklarım işitti, kalbim de belledi" dedi. Ben:

"Ama, amcaoğlun Muaviye, bize mallarımızı aramızda batıl bir şekilde yememizi, birbirimizi öldürmemizi emrediyor. Halbuki Allah Teala hazretleri (mealen): "Ey iman edenler! Birbirinizin malını haram şekilde yemeyin; ancak karşılıklı rıza ile yaptığınız ticaret başkadır. Birbirinizi ve kendinizi öldürmeyin. Canlarınızı da boşu boşuna tehlikeye atmayın. Şüphesiz ki Allah size merhametlidir" (Nisa 29) buyuruyor" dedim.

Biraz sustu, sonra:

"Allah'a itaatte ona itaat et, Allah'a isyanda ona isyan et!" dedi. " 

[Müslim, İmaret 46, (1844); Nesâî, Bey'at 25, (7, 153); Ebu Davud, Fiten 1, (4248); İbnu Mace, Fiten 9, (3956).]

Hadîsin ravisi Abdullah (Amr ibnü’l-As’ın oğlu) r. a., ashabın en abidlerindendir.

Bütün hayatı boyunca (hiç ara vermeksizin) oruç tutmuştur.

Ashabın en çok hadîs bilen birkaç kişisinden biridir. Alimdir. Zahiddir.

Prof. Canan, bu hadîsle ilgili “açıklama”da şunları söylüyor:

“Hadis, izah gerektirmeyecek kadar açık. Ancak son kısımdan, konuşmanın Hz. Muaviye (radıyallahu anh) zamanında geçtiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, icraatı ve hatta meşruiyeti bazı dedikodulara sebep olan halife Hz. Muaviye'ye itaat hususunu gündeme getirmektedir. Anlaşılan, hadisin ravisi [Abdullah r. a.’den rivayet eden] Abdurrahman, Hz. Muaviye'nin emirlerine itaatın caiz olup olmayacağı hususunda mütereddittir. Bu tereddütünü, yeri gelmişken Abdullah İbnu Amr İbni'l-As'a, Hz. Muaviye aleyhinde ayet-i kerimeyi de delil kılarak sorar. Ancak yüce sahabi İbnu Amr, fitne hususundaki İslam'ın fetvasını verir: "Allah'a itaat etmeyi tazammun eden emirlerinde itaat edin. Allah'a isyan mânasını taşıyan emirlerinde isyan edin!"

İşte, müslümanın, devletler karşısındaki konumu budur: 

“Allah’a isyan olan yerde kula itaat yoktur.”

İsyan eden kim olursa olsun, durum budur: Devlet, ağa, paşa, baba, dede, şeyh, şıh, hoca, hocaefendi, alim, aydın, yazar çizer..

Allah’a isyan olan yerde bile devlete itaati gerekli gören (devletçilik yapan), Allahu Teala’yı bırakıp devleti (adına devlet denilen mevcut siyasetçileri ve bürokratları) tanrı edinmiş olur.

Tevbe Suresi'nin 31'inci ayetinde belirtildiği gibi Yahudi ve Hristiyanlar alimlerini ve rahiplerini rab edinmişlerdi. Şirke düşüp kâfir olmuşlardı. Fakat bir taraftan da kendilerini dindar zannediyorlardı. 

Zannediyorlar.

İslam dünyasında da böyleleri yok değil.. Kur'an ve Sünnet'in (içtihat üstü) nasslarını bir tarafa bırakıp devletlerinin, liderlerinin, şeyhlerinin, hocaefendilerinin herzelerini benimseyen (ya da sükut ikrardan gelir fehvasınca susarak onaylayan) ve şirke düşenler var.

*

Merhum büyük alim Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır Hoca’nın Hak Dini Kur’an Dili tefsirinde dile getirdiği gibi, böylesi “Allah’a isyan” durumunda bile devlete itaati gerekli gören kimse, itikaden şirke düşen bir müşriktir..

Kendisini müslüman zannetse, namaz kılıp oruç tutsa, hacca umreye gitse bile.. 

Bunun günah olduğunu bilerek ve itiraf ederek nefsine uyup yapan ise amelen müşriktir.. 

[Böylesinin zamanla itikaden de müşrik hale gelmesi ihtimali yüksektir. İşte Türkiye'de "Şeriat'le yönetilmek ister misiniz?" sorusu etrafında yapılan anketlerde oranın yüzde 10 civarında kalmasının, Şeriat'in spesifik emirleri söz konusu olduğunda ise oranın yüzde 3'e düşmesinin nedeni budur.. Türkiye, kâfir olduğunun farkında olmayan kâfirler cenneti.. Yoksa, münafıklar cenneti mi demeliydim?.. Şimdi denilirse ki, "Bunlar Şeriat'in ne olduğunu bilmiyorlar?", o zaman şunu derim: "Neden Diyanet, Selanikli Mustafa Atatürk gibi (Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem'e 'Arap oğlu' diye hakaret etmiş, Kur'an'ı 'Arap oğlunun yaveleri' diyerek aşağılayabilmiş) bir koyu kâfiri bile bazen ismini vererek, bazen vermeyerek rahmetle anıyorken, bir cuma hutbesinde olsun Şeriat konusunda insanları uyarmıyor, Şeriat karşıtlığının küfür olduğunu söylemiyor, söyleyemiyor?.. Sonra da gelsin "son kale" edebiyatı.. Siz kimi aldatıyorsunuz, Allahu Teala'yı mı?! Diyanet'e, (Allahu Teala'nın kitapları için "gökten indiği sanılan" deyip aşağılayarak küfrünü kusan) Selanikli Mustafa gibi ehl-i zina ve'd-dans şedit ve azgın bir akılsız İslam düşmanını camide anmamanın hesabı soruluyor, Şeriat'ten bahsetmemesinin hesabını soran ise yok! Diyanetçiler Şeriat sansürünü kendi lüzumsuz korkaklıkları yüzünden yapıyorlarsa suçlu kendileridir, yok bunu MİT'çilerin ve siyasetçilerin basıkısı yüzünden yapıyorlarsa, o zaman da o MİT'çi ve siyasetçiler suçludur, ebedî cehennem azabına şimdiden hazırlansınlar.. Madem din devlete, devlet dine karışmıyor, camilerden elinizi çekin: "Allah kendilerine kitap verilenlerden, 'Onu mutlaka insanlara açıklayacaksınız, onu gizlemeyeceksiniz' diye söz almıştı. Onlar ise, onu arkalarına atıp az bir dünyalığa değiştiler. Yaptıkları alışveriş ne kötüdür!" (Al-i İmran, 3/187) "Allah’ın indirdiği kitaptan bir kısmını gizleyip onu az bir bedel ile değişenler, işte onlar, karınlarına ateşten başka bir şey doldurmuyorlar. Kıyamet günü Allah, onlarla ne konuşacak, ne de onları temize çıkaracaktır. Onlar için elem verici bir azap vardır." (Bakara, 2/174)]

Merhum Elmalılı Hoca'nın Tevbe Suresi'nin 31'inci ayetini tefsir ederken vurguladığı şu husus da unutulmamalıdır: Günümüzde, o rab edinilen rahiplerin yerini parlamentolar, parlamenterler (milletvekilleri ve onların liderleri) almış bulunmaktadır.

Hilafet ve Şeriat düşmanlığı yapan, laik (siyasal dinsiz) bir demokraside parlamenterler tarafından yönetilmek isteyen, bunu savunan, Şeriat'i devri geçmiş birşey olarak gören herkes müşriktir. 

Buz gibi kâfirdir.

Böylesi sapıklara en çok da Fethullahçı Takiyye Örgütü mensupları arasında rastlanması, ibretlik bir durumdur.