Yeni
Şafak yazarı Prof. Hayrettin Karaman bugünkü (28 Nisan
2024 tarihli) yazısında şöyle diyor:
“Türkiye’de bir kesim,
kendilerini tavizsiz Müslümanlar diye takdim ederek veya böyle bilerek
eskiden beri Diyanet’i taviz vermekle, düzenin uydusu olmakla itham eder
ve eleştirirler. Bunlar, ara rejimlerde yuvalarına çekilip seslerini
kısarlar, mevcut şartlarda olabildiği kadar din ve düşünce hürriyetinin
bulunduğu zamanlarda ise kendilerinin de yapamayacakları şeyleri, bu
hürriyeti sağlayan iktidarlardan ister, bıkıp usanmadan konjonktürel
olarak yapılamayacak şeyleri iktidardan talep eder ve yapmadı, yapmıyor
diye yıpratıcı propaganda yaparlar.”
Bu
sözlere (kısmen üzerime alındığım için) cevap vermek istiyorum.
Birincisi,
kendimi hiçbir zaman “tavizsiz” müslüman olarak görmedim.
Ancak,
bir müslümanın itikadından, inancından taviz veremeyeceğini, vermemesi
gerektiğini de her zaman söyledim, söylüyorum.
Hayrettin
efendi, sen ilahiyatçısın, söyle bakalım, itikattan taviz verilebilir mi?
*
İkincisi,
Diyanet İşleri Başkanlığı’nın taviz verdiği, düzenin uydusu olduğu bir
gerçektir.
Mesela
bugüne kadar bir defa bile Şeriat konulu ayetleri içeren bir hutbe
okutmamış, okutamamıştır.
Halbuki
pekçok kişi Şeriat karşıtlığı yaparak küfür söz söylüyor.. Bunlar içinde cuma
namazına devam edenler de var.
Evet
Hayrettin hoca, söyle, Diyanet’in bu tavrı taviz midir, değil midir?
Taviz
değilse, İslam, cuma namazı kılanların Şeriat düşmanlığı yapmalarını caiz mi
görüyor ki Diyanet bunu hiç dert etmiyor?
Yok,
Diyanet’in bu konulara hiç girmemesi bir tavizse, bu taviz, düzenin uydusu
olmasından mı kaynaklanıyor, yoksa “uydu”luktan değil de kendi “hür irade”sinden
mi?
*
Aynı sorular,
Selanikli Mustafa Atatürk’ün adının geçmişte kimi zaman hutbelerde geçmiş
olması için de geçerli..
Selanikli
gibi imansızlığı açık bir adamın adının hutbelerde geçmiş olması taviz midir,
değil midir?
Taviz
değilse, (diğer yaptıklarını ve laflarını geçtik) Allahu Teala’nın kitaplarını “gökten
inmiş olduğu sanılan” diyerek aşağılayan ve ilhamını onlardan değil hayattan
aldığını söyleyerek küfrünü uluorta dile getiren bir adamın hutbede rahmet
ve minnetle anılması, İslam’ın izin verdiği birşey midir?
Yok, bu
bir tavizse, nedeni, Diyanet’in düzenin uydusu olması mıdır, değil midir?
Diyanet
bunu, düzenin uydusu olmadığı, bağımsız hareket edebileceği halde mi
yapmaktadır?
Dikkat buyurunuz efendiler, Diyanet'in hutbede Selanikli Mustafa Atatürk'ün İslam nokta-i nazarından hakiki durumunu açıklamasından söz etmiyor, bunu yapmıyor diye Diyanet'i kınamıyoruz.
İşin
aslı, Diyanet, düzenin uydusu olmaktan daha fazla birşeydir, düzenin bir
parçasıdır..
Hatasıyla
sevabıyla düzenin kurumudur..
*
Hayrettin
hocaya göre, bu tavizsiz müslümanlar, “ara
rejimlerde yuvalarına çekilip seslerini kısarlar, mevcut şartlarda olabildiği
kadar din ve düşünce hürriyetinin bulunduğu zamanlarda ise kendilerinin
de yapamayacakları şeyleri, bu hürriyeti sağlayan iktidarlardan ister”lermiş.
Burada Hayrettin bey çarpıtma sanatının parlak
örneklerinden birini sunuyor.
Hayrettin beyin yazılarında sanat bol.. Önceki uydu
meselesi, tecahül-i arifane sanatıydı..
Evet, ara rejimlerde yuvalarına çekilenler var.. Mesela 28
Şubat’ta kimlerin saklanacak delik aradığını biliyoruz.
Ancak, birilerinin mevcut iktidardan “kendilerinin de
yapamayacakları şeyleri” istemelerinden söz ederken Hayrettin efendi
mübalağa sanatında biraz aşırıya kaçıyor.
Şahsen birçok yazımda şunu vurguladım: Bugünkü iktidarı, yapmadıklarından
değil, yapmayabileceği halde yaptıklarından, söylemediklerinden dolayı
değil, söylemeyebileceği halde söylediklerinden dolayı eleştirmek
gerekiyor.
Mesela bu iktidarın ceza kanununun zina bahsinde
yaptığı değişiklik..
Mesela İstanbul Sözleşmesi’ni milletin başına bela
etmeleri.. Ve bu çerçevede yasal düzenlemeler yapmaları..
Erdoğan’ın CHP’den fazla Atatürkçülük yapması..
*
Hayrettin bey şunu da diyor:
“Diyanet de dini grupların
kendilerini sınırladığı kadar kendini sınırladı ve asla düzene itaat
edeceğim diye Allah’a âsi olmadı.”
Yani Diyanet peygamberler gibi masum, öyle mi?
Kur’an’daki
“Kendinizi temize çıkarmayın!” emri kime hitap ediyor, Hayrettin hoca?
Ölülere mi?.. Yoksa gayrimüslimlere mi?
İlahiyat prof.usun fakat fakih (dinde anlayış sahibi) değilsin.
Aklı başında hiçbir müslüman ne kendisi için “Ben Allah’a asla
asi olmadım” diyebilir, ne de başkalarına bu yönde kefil olabilir.
Diyanet’in hizmetleri büyük, inkâr etmiyoruz.. Fakat “Hatalı
yayınları vs. yoktur” da denilemez.
İnternette pdf formatında yer alan şu kitabımda Diyanet’in
bazı hatalarını sıraladım:
Diyanet,
Laiklik (Siyasal Dinsizlik) ve Atatürk
*
Hayrettin bey sözlerini şöyle sürdürüyor:
“Allah Teâlâ kullarını,
güçlerinin üstünde bir fiil ile yükümlü tutmuyor, hikmeti emrediyor, fitneyi
yasaklıyor; Diyanet de işte bu talimata göre hareket etti (kısa süreli askerî
dikta zamanlarında zorlama ve zorlanmalar olmuş, bunu da en az zararla
atlatmaya çaba gösterilmiştir).”
“Fitne, öldürmeden beterdir” (Bakara, 2/191) hükmünün ne anlama
geldiğini sen biliyor musun, Hayrettin bey?
Öldürmeden beter olan fitne, insanların ahiretinin mahvolmasına
sebep olacak şekilde hak ve hakikatin açıkça söylenememesi ve savunulamamasıdır.
İşte bu fitne, şu anda Diyanet eliyle sürdürülüyor.
Diyanet’in Şeriat konulu hutbe okuyamaması, okutamaması,
fitnenin ta kendisidir.
Yazdığınız Kur’an Yolu adlı tefsirde Taberî, İbn Atıyye ve Râzî'nin bu konudaki açıklamasını aktarmışsınız, fakat kafanıza girmemiş..
Anlamamışsınız..
Diyanet "bu talimata göre hareket" etmiş olsaydı, "Şeriat konulu hutbe" uyarısını defalarca yapmak zorunda kalmazdım. Diyanet'in kendisi, fitneye alet olmamak için bu konuyu hutbelere zaten taşımış olurdu.
Fıkradaki laf nasıldı, "Herkese lo lo da, bize de mi lo lo" muydu, nasıldı Hayrettin hoca?
Ne yazık ki Diyanet, Türkiye’de bir ölçüde fitnenin bir parçası durumundadır.
Kral Diyanet tümden çıplak değilse de, üzerindeki elbise bir parça pejmürde.
*
Yanlış anlaşılmasın, Karaman’ın
her lafının hatalı olduğunu söylemiyoruz.
Şu sözlerine itirazımız yok:
“Hâsılı elimizde vakfıyla beraber
Diyanet gibi muazzam bir kurum var, bu kurum vasıtasıyla halkın sağlıklı
İslâmlaşma yolunda adımlar atması mümkün, iyi niyetli ve gerçekçi eleştiriler
dışında Diyanet karşıtlığı, daha sıkı ve tavizsiz dindarlığa bağlanamaz.”
Evet, Diyanet karşıtlığı her zaman
“daha sıkı ve tavizsiz dindarlık”tan kaynaklanmıyor.
“Dinî hizmet” adı altında kendi
dünyevî hedeflerine (para pul, şöhret, alkış, takipçi/izleyici, müridan/bağlı,
makam mevki) ulaşmak isteyen kimileri, Diyanet’siz bir ortamda daha rahat
hareket edebileceklerini düşünüyorlar.
Ancak, Diyanet’e yönelik “iyi
niyetli ve gerçekçi eleştiriler”in varlığı da yadsınamaz.
*
Karaman, yazısında Diyanet İşleri
Başkan Yardımcısı Doç. Selim Argun’un sözlerine de yer vermiş.
Argun’un şu ifadeleri meselenin
anlaşılması bakımından önemli:
“Bütün camilerde aynı hutbenin
okunması Anayasanın Başkanlığımıza tevdi ettiği milletçe
dayanışma ve bütünleşmeyi amaç edinmek görevi temeline dayanmakta ve dinin bütün konularına yıl
içerisinde orantılı olarak yer verilmeye gayret edilmektedir.”
İşte zurnanın zırt dediği yer burası.
Diyanet, anayasal bir kurum..
Ve Anayasamız dinci/İslamcı bir anayasa değil..
Anayasa, (Batı'nın şeytanî bir bölücü kurnazlık ürünü olarak ürettiği, derini ve yüzeyseliyle yerli-milli acentaların da distribütörlüğünü yaptığı) dinci-dindar, İslamcı-müslüman ayrımı çerçevesinde “dinci olmayan dindar” anayasa kategorisine de girmiyor.
Dinsiz anayasa..
(İslamî terminolojiyi kullanmak gerekirse, küfür anayasası).
O kadar dinsiz ki, 2016 senesinde dönemin TBMM başkanı İsmail
Kahraman “Anayasa dindar anayasa niteliği taşısa da olur” anlamına gelen sözler
sarfettiği için Bahçeli, Kılıçdaroğlu ve Akşener troykası tarafından Ankara’nın
Kızılay Meydanı’nda neredeyse recmedilip taşlanarak öldürülecekti.
Hayır, TBMM Başkanı Kahraman’ın kastı “dinci/İslamcı
anayasa” (Şeriat anayasası) değildi.. Türkiye’nin “dincilik karşıtı dindar”
müslümanımsılarının anladığı anlamda suya sabuna dokunmayan bir bayramlık
seyranlık gardrop dindarlığından söz ediyordu.
Fakat, Bahçeli-Kılıçdaroğlu-Akşener cephesi ataları Selanikli Mustafa Atatürk’ün mirasına sahip çıkma adına derhal “Sizin dinciliğinize de dindarlığınıza da başlarız lan” moduna girerek yüzlerindeki maskeyi birkaç günlüğüne indirdiler.
(Bu arada CHP Grup Başkanvekili, "Laikliği korumak için kan da dökülür" demeyi de ihmal etmedi. Evet, partinin grup başkanvekili bunu söyledi.. "İslam'ı korumak için kan da dökülür" derseniz, Ortaçağ zihniyetli vahşi gerici terörist oluyorsunuz, aynı şeyi laiklik yani siyasal dinsizlik için söylerseniz ilericilik madalyasına layık görülüyorsunuz.. Gel gör ki, bu "düzenin hizmetkârları", "İslam'ı korumak için kan da dökülür" zihniyetine asla sahip olmadıkları halde, düzenin başka dünyevî ve laik/seküler kazanımları ya da birilerinin putlaştırdıkları nesneler için kan dökmeye koştuklarında ölürlerse şayet, İslam'ın "şehitlik" makamına layık görülebiliyorlar.. Diyanet de bu konuda açık, anlaşılır, net birşey söyleyemiyor.. Söylemiyor değil, fakat, ayağındaki prangalar yüzünden "Anlarsın ya.." babından tevriyeli laflarla işi geçiştiriyor.)
O arada Erdoğan dahî aldı sazı eline, boy boyladı soy soyladı, görelim hân'ım TBMM Başkanı'na ne söyledi?
Tee Mısır’da İhvan’a yaptığı “Şeriatçılığı
bırakın, laik olun” konulu vaaz ü nasihatinden başlayıp TBMM Başkanı'na
“Men çe gûyem, tamburem çe gûyed” babından ince ayar verdi, onun binbir özür
dilemesini sağladı.
*
Evet, burası zurnanın zırt dediği yer..
Hayrettin Karaman çe gûyed, Selim Argun ne
gûyed?
Demek ki neymiş, Diyanet, Anayasa’nın verdiği “milletçe dayanışma ve bütünleşmeyi amaç edinmek görevi temelinde” hutbe hazırlıyormuş.
Tabiî bu, Anayasa’nın istediği tarzda bir dayanışma ve
bütünleşme..
Ve Anayasa’daki “millet”, Kur’an’da sözü
edilen “millet” değil.
Dayanışma ve bütünleşme de "Şeriat temelli" bir dayanışma ve bütünleşme değil.. Laik düzenin istediği türden (izin verdiği kadar) bir dayanışma ve bütünleşme.
Anayasa’ya göre millet, komple Türk.. Başka da kimse yok..
Tamam vatandaşlar olarak hepimiz eşitiz, ama, Türk olmamız dolayısıyla eşitiz..
Dolayısıyla Anayasa Diyanet’ten, cami cemaatinin Türk
olarak dayanışması ve bütünleşmesi yönünde hizmet vermesini bekliyor.
Şimdi Diyanet çıkıp bir hutbede “millet” kelimesinin
asıl anlamını anlatabilir mi?
Tamam, yayınladığı kitaplarda bu bahis doğru bir şekilde
yer alıyor da, bunları kaç kişi okuyor?
*
Özetle.. Diyanet, hutbelerinde İslam’ı tam, eksiksiz ve
yanlış anlamalara imkân vermeyecek açıklıkta anlatmıyor.
Anlatamıyor.
Önünde anayasal engeller, üstünde siyasal baskılar,
arkasında da MİT gibi kurumların “vatansever telkin”leri var.
2000’li yıllardaydı.. Bizim mahallenin imamı görevli olarak Avustralya’ya
gitti, döndüğünde bana şunu söyledi: “Gitmeden bizi topladılar. MİT’ten
birileri geldi, yurtdışında beraber çalışacağız dediler.”
Hadi buyur!..
Bu hususa merhum Kadir Mısıroğlu da kitaplarında
değiniyor.
Yurtiçi de farklı
değil.. Eski MİT’çi Yılmaz Tekin’in Simitçi adlı hatıratında
yaşanmış örnekler var.
Diyanet, böyle bir Diyanet.
