GİTME EY YOLCU
Gitme ey yolcu, beraber
oturup ağlaşalım:
Elemim bir yüreğin kârı
değil paylaşalım:
Ne yapıp ye'simi
kahreyleyeyim bilmem ki?
Öyle dehşetli muhîtimde
dönen mâtem ki!
Ah! Karşımda vatan nâmına
bir kabristan
Yatıyor şimdi nasıl yerlere
geçmez insan?
Şu mezarlar ki, uzanmış
gidiyor, ey yolcu,
Nereden başladı yükselmeye,
bak, nerede ucu!
Bu ne hicrân-ı müebbed, bu
ne hüsrân-ı mübîn
Ezilir rûh-i semâ,
parçalanır kalb-i zemin!
Azıcık kurcala toprakları,
seyret ne çıkar:
Dipçik altında ezilmiş,
parçalanmış kafalar!
Bereden reng-i hüviyetleri
uçmuş yüzler!
Kim bilir hangi şenaatle
oyulmuş gözler!
«Medeniyet» denilen vahşete
lânet eder,
Nice yekpâre kesilmiş de
sırıtmış dişler!
Süngülenmiş, kanı donmuş
nice binlerle beden!
Nice başlar, nice kollar
ki, cüdâ cisminden!
Beşiğinden alınıp
parçalanan mahlûkât;
Sonra nâmusuna kurban
edilen bunca hayat!
Bembeyaz saçları katranlara
batmış dedeler!
Göğsü baltayla kırılmış
memesiz vâlideler!
Teki binlerce kesik gözdeye
âid kümeler:
Saç, kulak, el, çene,
parmak bütün enkaz-ı beşer!
Bakalım, yavrusu uğrar mı,
deyip, karnından,
Canavarlar gibi şişlerde
kızarmış nice can!
İşte bunlar o
felâketzedelerdir ki, düşün,
Kurumuş ot gibi doğrandı
bıçaklarla bütün!
Müslümanlıkları bîçârelerin
öyle büyük
Bir cinâyet ki: Cezâlar ona
nisbetle küçük!
Ey bu toprakta birer naaş-ı
perişan bırakıp
Yükselen, mevkib-i ervâh!
Sakın arza bakıp
Sanmayın: Şevk-ı şehâdetle
coşan bir kan var
Bizde leşten daha hissiz,
daha kokmuş can var!
Bakmayın, hem tükürün
çehre-i murdarımıza!
Tükürün: Belki biraz duygu
gelir ârımıza!
Tükürün cebhe-i lâkaydına
Şark'ın, tükürün!
Kuşkulansın, görelim,
gayreti halkın, tükürün!
Tükürün milleti alçakça
vuran darbelere!
Tükürün onlara alkış
dağıtan kahbelere!
Tükürün Ehl-i Salîb'in o
hayasız yüzüne!
Tükürün onların aslâ
güvenilmez sözüne!
Medeniyet denilen maskara
mahlûku görün:
Tükürün maskeli vicdânına
asrın, tükürün!
Hele i'lanı zamanında şu
mel'ul harbin,
"Bize efkar-ı
umumumiyesi lazım Garb'ın";
O da ALLAH'ı bırakmakla olur
herzesini,
Halka iman gibi telkin ile,
dinin sesini
Susturan aptalın idrakine
bol bol tükürün
Yine hicran ile çılgınlığın
üstünde bugün,
Bana vahdet gibi bir yar-ı
musaid lazım
Artık ey yolcu bırak, ben
yalnız ağlayayım
Mehmed Akif Ersoy
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder