Ey garib bülbül diyârın kândedir
Bir haber ver gülizârın kândedir
Sen bu ilde kimseye yâr olmadın
Var senin elbette yârin kândedir
Arttı günden güne feryâdın senin
Âh u efgân oldu mutâdın senin
Aşk içinde kimdir üstâdın senin
Bu senin sabr u karârın kândedir
Bir enîsin yok, aceb hasrettesin
Rahatı terk eyledin mihnettesin
Gece gündüz bilmeyüp hayrettesin
Yâ senin leyl ü nehârın kândedir
Ne göründü güle karşı gözüne
Ne büründü baktığınca özüne
Kimse mahrem olmadı hiç râzına
Bilmediler şeh‐süvârın kândedir
Gökte uçarken seni indirdiler
Çâr anasır bendlerine urdular
Nûr iken adın Niyâzî dediler
Şol ezelki itibârın kândedir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder