EŞKIYALIK AVUKATLIĞI

Bir önceki yazıda Akpartili siyasetçi Prof. Yasin Aktay’ın Yeni Şafak gazetesinde yayınlanan 12 Temmuz 2023 tarihli yazısını konu edinmiştik.

Yazısında akıl, mantık ve izanın kırıntısının bile bulunmadığını, birilerini “Lan deme lan!” türünden bir üslup, bilimsellik ve tutarlılıkla eleştirdiğini görmüştük.

Ne yazdığını bilmeyecek kadar kendinden geçmesinin, kayış koparmasının, sigortalarının atmasının nedeni İslam’a ya da Ehl-i Sünnet itikadına yönelik bir saldırı karşısında hamiyyet damarının kabarması değil.

Ucunu ayakkabıcı bizi gibi sivrilttiği kalemini Allah yarattı demeden muhataplarının rast getirebildiği her yerine acımadan batıran, bir taraftan da ağzından bal damlayarak insanlık dersi veren bu kendinden habersiz şahsın kontrolsüz öfkesinin nedeni, birisinin eski Diyanet İşleri Başkanları Prof. Ali Bardakoğlu adlı fırıldakoğlu ile Prof. Mehmet Görmez denilen ismi ile müsemma görmez şahsı eleştirmiş olması..

O kişi, yanlış şahısları eleştirmiş..

Muhafazakâr demokrat Akparti iktidarının laik (siyasal dinsiz) devletin Diyanet İşleri Başkanlığı makamına layık gördüğü muhterem, mübarek ve de mukaddes iki büyük hazreti değil, mesela İmam Buharî’yi, İmam Müslim’i, İmam-ı Azam’ı, İmam Şafiî’yi eleştirerek bilimselliğini konuşturmalıydı.

*

İlahiyatçılık tiyatrosunun Lorel ile Hardy’si olmak için kolları sıvamış olan bu fırıldaklık ve görmezlik anıtları, Yasin efendiye göre çok kıymetli.

İkisi de çok değerli âlimler.

Mehmet Görmez’in Kur’an’a ne kadar vakıf olduğunu şu sözleri ortaya koyuyor:

“Taha süresi ikinci ayeti kerimede  “Ben bu Kur’an-ı size eşkıyalık yapasınız diye göndermedim” denildiği halde Kur’an-ı Kerim’i her türlü eşkıyalığın meşrulaştırıcı bir aracı haline getirme çabalarını nasıl önleyebiliriz? Rengine, diline ve dinine bakmadan insan hak ve özgürlüklerinin garantörü olarak Allah’ı gören, bir insanın hakkına tecavüzü Allah’ın sınırlarına, yani Hududullah'a tecavüz olarak tanımlayan, bütün gayesinin insanların önlerini görmelerini sağlayacak bir zihin ve kalp birlikteliğini yani hidayeti sağlamak olduğunu beyan eden ve insanların önüne  ‘Ey iman edenler! Hep birden barışa girin’ toplu halde barışa girmeyi hedef olarak koyan bir kitabın, bu coğrafyada işlenen eşkıyalıkları onaylayan bir kitap olarak takdim edilmesi ne kadar da esef vericidir.”

(https://diyanet.tv/kuran-eskiyalik-yapilsin-diye-gonderilmedi)

Doğrudur, laik (siyasal dinsiz) bir rejimin Diyanet İşleri Başkanlığı makamına Kur’an ve Arapça bilgisi ancak bu kadar olan bir görmez yakışır.

Bu görmez şahıs Taha Suresi’nin ikinci ayetini mealen bile bile böyle tercüme ediyorsa, Kitab’ı tahrif etmede maharet kesbetmiş olan Yahudilere yetişmiş, hatta onları “sollayacak” hale gelmiş demektir.

Ya da bu vatandaş ne Arapça biliyor, ne de hayatı boyunca bir tefsir kitabı okumuş..

*

Hristiyan bir Ermeni vatandaşımız olan Sevan Nişanyan kadar bile Arapça’ya vakıf olmayan (ya da ayetin anlamını bile bile tahrif eden) bir adamı Diyanet İşleri Başkanı yapmış olanlara ne demek gerekir bilemiyorum.

Nişanyan’ın etimoloji sözlüğünde “eşkıyâ” kelimesi hakkında şu bilgi veriliyor:

“Arapça şḳw kökünden gelen aşḳiyāˀ أشقياء ‘bedbahtlar, garipler, zavallılar’ sözcüğünden alıntıdır.”

Evet, saîd (mutlu) kelimesinin zıt anlamlısı durumundaki şakî kelimesinin çoğulu olan eşkıyâ, “bedbahtlar” demektir.

Görmez efendi ayete “Ben bu Kur’an’ı size eşkıyalık yapasınız diye göndermedim” manasını verirken atmasına atıyor da, işkembesinden mi, kafasından mı, ona karar vermek zor.

Dahası ayette “ben” değil “biz” geçiyor, fakat bu, yaptığı eşkıyalığın yanında devede kulak.

Ayet şöyle: “Mâ enzelnâ ‘aleyke’l-Kur’âne li-teşkâ.”

Manası şu: “Biz Kur’an’ı sana bedbaht/mutsuz olasın diye (olman için) indirmedik.”

Ancak, Görmez’in kafasından uydurduğu mana kendi durumuna uygun düşüyor: Evet Kur’an, Görmez gibi körlerin ayetlerin anlamlarını bozup çarpıtarak böyle ilahiyat eşkıyalığı yapmaları için indirilmedi.

*

Bilindiği gibi, bu laik (siyasal dinsiz) rejimin karın ağrılarından birini, İngiliz-Yahudi akıl hocalarının irşadıyla yok etmiş oldukları hilafet kurumunun tekrar canlanması ihtimali oluşturuyor.

Mevcut konjonktür çerçevesinde düşünüldüğünde hilafet kurumunun ihyasının şartları bir daha oluşmayacakmış gibi görünse de, Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in Mehdîlik düşüncesine temel olan bazı hadîsleri, hilafetin tekrar tesis edileceğini gösteriyor.

Peygamber Efendimiz s.a.s. haber vermişse, gerçekleşir.

Mesela, Kur’an nazil olduğunda Yahudiler bir daha devlet kuramayacak olan zelil bir topluluk görünümündeydiler fakat ahir zamanda yeniden devlet kuracakları ve Müslümanlar’la savaşacakları Peygamber Efendimiz s.a.s. tarafından haber verilmişti.

Mehdî’nin hilafet devletini tekrar kurması meselesi de böyle.. O, DAEŞ midir, IŞİD midir, her ne zıkkımsa, onlar gibi CIA projelerine (CIA ile Ortadoğu’daki müttefiklerinin “avcı kekliği” kabilinden projelerine) benzemez.

Böyle olduğu için de, laik (siyasal dinsiz) rejimler, Müslümanların gelecekle ilgili umutları için sarsılmaz bir zemin oluşturan Mehdî hadîslerine karşı savaş açmış durumdalar.

Doğal olarak, bu savaşta (Kur’an’ı eşkıyalık yapmak için çarpıtan) Mehmet Görmez gibi "devlet memuru" ilahiyat eşkıyalarından faydalanmayı ihmal etmiyorlar.

*

Evet, bu görmez Mehmet, Mehdîlik konusunda şöyle konuşmuştu:

“Mehdilik konusu Kur'an-ı Kerim'de hiçbir ayette yer almaz. En temel hadis kitaplarımızda da bu kavram yoktur. Mehdi vardır ya da yoktur gibi bir tartışma başlatmak istemem. Ama hadis rivayetleri içerisinde mehdilik rivayetleri vardır, bazıları sahih bazıları uydurma olarak kabul edilir.”

(https://www.dinihaberler.com.tr/haber/Baskan-Gormez-Mehdilik-Kuranda-ve-hadis-kaynaklarinda-yoktur-53214)

Burada da bile bile yalan söylüyor.

Mehdîlik konusu “en temel hadîs kitaplarımızda” yokmuş.

En temel hadîs kitaplarımız Kütüb-ü Sitte olarak biliniyor, “altı kitap”.

Mehdîlik meselesine en eleştirel yaklaşan İbn Haldun bile, konunun “en temel hadîs kitaplarında” geçtiğini kabul ediyor:

“Tirmizî, Ebu Davud, Bezzar, İbn-i Mace, Hâkim, Taberanî ve Ebu Ya’la Musulî gibi bir grup hadis imamı Mehdî hakkında bir çok hadis rivayet etmiş ve ileride zikredeceğimiz gibi bu hadisleri eleştiriye açık olabilecek senetlerle Hz. Ali, Abdullah bin Abbas, Abdullah bin Ömer, Hz. Talha, İbn-i Mesud, Ebu Hureyre, Enes, Ebu Said Hudrî, Ümmü Habibe, Ümmü Seleme, Sevban, Kurre bin İyas, Ali Hilalî ve Abdullah bin Haris bin Cüz’î gibi sahabelere dayandırmışlardır.”

(Mukaddime, çev. Halil Kendir, C. 1, s. 413.)

Görüldüğü gibi, Mehdîlik konusu “altı temel kitap”tan üçünde var: Tirmizî, Ebu Davud, İbn-i Mace.

Görmez efendi, görmezliğin ve eşkıyalığın hakkını veriyor, bunları görmüyor.

*

Ali Bardakoğlu fırıldağını da inşaallah bir ziyaret edeceğiz.. O, eşkıyalıkta daha kıdemli ve azgın.