E-KİTAP: İNGİLİZ’İN GÖZDE ŞEYHİ İBN ARABÎ

 

https://www.academia.edu/97027373/%C4%B0ngilizin_G%C3%B6zde_%C5%9Eeyhi_%C4%B0bn_Arab%C3%AE

İNGİLİZ’İN GÖZDE

ŞEYHİ İBN ARABÎ

  

Dr. Seyfi SAY

 

İÇİNDEKİLER

 

DİNLER ARASI DİYALOG VE “IBN ‘ARABI SOCIETY” 4

İBN ARABÎLİK POTANSİYELİNİ HARCAMIŞ BİR ABBASÎ 8

İBN ARABÎ’NİN HEZEYAN TARİKATI 12

İBN ARABÎ’DEN SEÇME ZIRVALAR 22

GAF EBESİ: İBN ARABÎ 27

MEHMED ŞEVKET EYGİ, EHL-İ SÜNNET İTİKADI VE İBN ARABÎ 30

KENDİSİNİ BİLE TANIYAMAMIŞ BİR GAFİL NASIL ARİF-İ Bİ’LLAH OLABİLİR?! 36

İBN ARABÎ’NİN HZ. EBUBEKİR’E KARŞI EDEPSİZLİĞİ 41

KENDİNİ HAVASSÜ’L-HAVASTAN, SEÇKİNLERİN SEÇKİNİ KİTLEDEN SAYMA UCUB VE KİBRİNİN ADI TASAVVUF OLMUŞ 44

İBN ARABÎ’NİN ZIRVALARINDA HİKMET ARAMAK 52

İBN ARABÎ’NİN (KENDİSİNDEN MENKUL) PALAVRA KERAMETİMSİSİ: İBN RÜŞD’LE MÜLAKAT 61

TASAVVUF TARİHİNİN EN BÜYÜK ŞARLATANI: İBN ARABÎ 70

BİR İNGİLİZ-YAHUDİ PROJESİ OLAN İBN ARABÎCİLİK, EHL-İ SÜNNET DIŞI BİR SAPIKLIKTIR 76

İBN ARABÎ VE FETHULLAH GÜLEN 77

İBN ARABÎ’NİN MELEKLERLE İLGİLİ ZIRVASI 82

İBN ARABÎ’Yİ RAB EDİNMEK 88

MEZHEPSİZ MASON KETHÜDAZADE’NİN İBN ARABΠSEVDASI 93

CÜBBELİ KEMALİSTİN (ATATÜRKÇÜNÜN) İBN ARABÎCİLİĞİ 103

İBN ARABÎ’NİN METAFİZİK ZIRVALARI 111

ŞEYTAN’IN AVUKATI 121

“FETÖ HOŞGÖRÜSÜ KALMADI, İBN ARABÎ İRFANI VERELİM!” 126

İBN ARABÎCİ GEVEZELİK GELENEĞİ 128

*

DİNLER ARASI DİYALOG VE “IBN ‘ARABI SOCIETY”

 

Türkiye’de bir dönem “İbrahimî dinler” kavramı gözdeydi. Yahudilik ile Hristiyanlık bu kavram çerçevesinde matah birşeymiş gibi gösterilmeye çalışılıyordu.

Gerçekte Yahudiler ve Hristiyanlar için “ehl-i kitab” denilmesi, onlara, “İbrahimî din” tabirinden daha büyük bir değer kazandırır. Onların kitap (vahiy) ehli olması, İbrahimî din mensubu olarak görülmelerinden daha önemsiz birşey değildir.

Ancak onlar, kitaplarını tahrif etmişlerdir. Bu aynı zamanda, “İbrahimî din”den (İbrahim’in a.s. dininden, hanîf) olma niteliklerini yitirmeleri anlamına da gelmektedir.

Batılılar’ın “ehl-i kitab” kavramını unutturarak yerine “İbrahimî din” tabirini oturtmak istemeleri de sebepsiz değil.

Şayet kitap kavramına vurguda bulunulmuş olsa, dolaylı olarak bizim de “kitab” ehli vasfını taşıdığımızı, Kur’an‘ın Allah’ın kelâmı olduğunu onaylamış olacaklar. Bu yüzden, o taraklarda hiç bezleri yok. Onun yerine, bu “kavramlar savaşı”nda cepheye “İbrahimî din” tabirini sürüyorlar. Zımnen bizim, Tevrat ve İncil üzerinden kendilerini taklit ederek Hz. İbrahim’e bağlandığımızı söylemiş oluyorlar.

Bu abrakadabra ortamında onlar, gerçekte hanîf değilken, İbrahim’in (a.s.) dini ile bir ilgileri bulunmuyorken, el çabukluğu ve göz boyamacılık marifetiyle “İbrahimî din” mensubu oluyorlar, fakat biz onlar nezdinde ehl-i kitab olamıyoruz.

Onlar açısından fazlasıyla kârlı ve oldukça verimli bir işbirliği ve diyalog.

*

Batılılar’ın İslâm ülkelerine yönelik faaliyetlerinde sadece “diyalog” türü çalışmalarla yetindiklerini düşünmemek gerekir. Onların oryantalizm geleneğine dayalı büyük bir birikimi mevcut ve Müslümanlar’ın zayıf noktalarını çok iyi biliyorlar.

Bu yüzden, Müslümanlar’ın saptırılmaya müsait oldukları zeminleri sabırla ve suhuletle genişletmeye uğraşıyorlar.

Bu zayıf noktalardan birini ne yazık ki bozuk tasavvufî akımlar oluşturuyor.

Nasıl sapık itikadî ekoller ve batıl fıkhî mezhepler varsa, sapık tasavvufî telakkiler de mevcut.

Ancak, tasavvufa meraklı olanlar genellikle, sahih-sapık tasavvuf ayrımı yapma duyarlılığından yoksun bulunmaktadırlar.

İkinci olarak, tasavvufu aşırı bir şekilde, doğru-yanlış demeden savunanlar, genelde itikaden mezhepsiz hale gelmekte fakat bunu fark edememektedirler.

Buna örnek olarak İbn Arabî’nin itikadî görüşlerini gösterebiliriz. Bu görüşler hem Eş’arî hem de Matüridî mezhebi çerçevesinde savunulamaz durumda oldukları halde, onların buna aldırış etmedikleri görülmektedir.

Bir yandan da kendilerini mesela Matüridî zannetmeye devam etmektedirler.

*

Batılılar’ın İbn Arabîciliği yaygınlaştırmak için tesis ettikleri kurumlardan biri, İngiltere’de Oxford’da 1977 yılında kurulmuş olan The Muhyiddin Ibn ‘Arabi Society. Özellikle İbn Arabî hakkında çalışan akademisyenleri kurumlarına şeref üyesi yaparak teşvik etmektedirler. Bu kurumun 40’dan fazla ülkede üyesi var. Onur üyeleri arasında Suad Hakim, İbrahim Kalin (Kalın), Mahmud Kiliç (Mahmut Erol Kılıç) ve Seyyid Hüseyin Nasr gibi isimler de yer alıyor.

ABD’de, San Francisco Bay Area’de de bir şubeleri mevcut.

ABD’deki şubesi vergiden muaftır ve kâr amaçlı çalışmaz.

Yani para kazanmak dışında birtakım sosyal ve kültürel “uluslararası” amaçları mevcut.

Kurum, Oxford’da bir de kütüphane oluşturmuş durumda. Burada yazmalar, mikrofilmler ve 15 dilde yayınlanmış kitaplar yer alıyor. Yılda iki defa yayınlanan bir dergileri (Journal of the Muhyiddin ibn ‘Arabi Society) bulunmaktadır. 1984 yılından beri İngiltere’de her yıl bir sempozyum düzenlemekteler. Aynı şekilde ABD’de de 1987’den beri her yıl sempozyum düzenliyorlar. Dünyanın çeşitli ülkelerinden akademisyenleri bu alanda çalışmaya teşvik ediyor, onları sempozyum çerçevesinde bu alana yönlendiriyorlar. (Bkz. http://www.ibnarabisociety.org/)

*

Bütün bunları babalarının hayrına mı yapıyorlar?..

Bu kadar masrafın altına yok yere mi giriyorlar?..

Neden bir yandan Selman Rüşdi gibilerle, diğer yandan karikatür çirkinlikleriyle Peygamber Efendimiz s.a.s.’i iğrenç bir şekilde aşağılamaya çalışırken öbür yandan İbn Arabî için bunca fedakârlıkta bulunuyorlar?..

Amaçları, Müslümanlar’ın değerini takdir etmekten aciz kaldıkları (!) “velîlerin sonuncusu”nun (!) kadr ü kıymetinin anlaşılmasını mı sağlamak?

Evet, İslâm alimleri, Ebussuud Efendi’den İbn Âbidin’e, İbn Haldun’dan Said-i Nursî’ye kadar hep bu şahsın kitaplarının okunmasının caiz olmadığını söylemişler, fakat, Batılılar tam tersini yapmak gerektiğini düşünüyor ve bunu çok mükemmel bir şekilde gerçekleştiriyorlar.

Neden?..

Rasulullah s.a.s. için çirkin karikatürler.. İbn Arabî’ye ise bir izzet, bir ikram!..

Neden?